Chinese – Dutch – English – Spanish
Is er in de Bijbel enig bewijs te vinden dat iemand slechts dit leven heeft om tot harmonie met God te komen? Zou God iemand die nooit van Jezus Christus gehoord heeft, nooit de mogelijkheid heeft gekregen om te geloven, voor altijd verdoemen? De Bijbel ondersteunt zo’n leer nergens. Sterker nog, de Bijbel pleit er volledig tegen.
Predikte Jezus niet aan de geesten in de gevangenis, die in Noah zijn tijd tijdens de Zondvloed verloren zijn gegaan (1 Petrus 3:18-22)?
Riep Hij Saul niet acuut halt toe om hem te bekeren? Als het zo belangrijk was om iedereen nu te bekeren, waarom doet Jezus dat dan niet met veel meer mensen? Je zou misschien zeggen dat Hij Sauls hart zag, maar is dat niet het toekennen van rechtvaardigheid aan de mens in plaats van volledig aan God, in tegenstelling tot de Bijbel, die verklaart dat de mens niet rechtvaardig is? Waarom roept en bekeert Hij niet iedereen nu?
Waarom zou Cain een teken van bescherming krijgen in deze wereld, alleen om vervolgens vernietigd te worden bij zijn dood? Speelt God met levens, zoals kat met muis speelt?
Waarom zou Ismaël 12 prinsen krijgen en zegeningen voor dit leven, alleen om aan het eind van zijn enigszins bevoorrechte leven bij zijn dood onmiddellijk naar een eeuwige verdoemenis gezonden te worden?
Begroeven Ismaël en Isaak niet samen hun vader Abraham (Genesis 25:9)? Als Gods eeuwige woede op Ismaël rustte, wat had hij dan te maken met Abraham en zijn uitverkoren zoon, Isaak?
Of is Ismaël rechtvaardiger dan God dat hij zijn vader Abraham eert, terwijl God het plan heeft Ismaël voor eeuwig te pijnigen?
En hoe zit het dan met Abraham, die van Ismaël hield (“Ik zou al gelukkig zijn als Ismaël onder Uw bescherming mocht staan.” – Genesis 17:18)? Heeft God minder lief dan Abraham? We weten dat dat niet waar is!
Hoe kan het dat Esau eveneens gezegend werd? Voor wat – een kort moment hier op aarde? En daarna wat?
Stop en denk na mensen, overdenk en bid – niet tegen jezelf of je denkbeeldige goden of diegene die je “Jezus” noemt, maar naar de Geest van de Waarheid Zelf, de Heer Jezus Christus.
Hier is een passage uit de Bijbel die gebruikt wordt om deze duivelse leer te supporten:
“Eens moeten mensen sterven en daarna volgt het oordeel. Net zo zeker is het dat Christus, die eenmaal is geofferd om de zonden van velen te dragen, voor een tweede maal zal verschijnen om te redden wie hem verwachten, maar dan gaat het niet meer om de zonde” (Hebreeën 9:27-28).
Nergens staat hier dat het oordeel eeuwige (of zelfs tijdelijke) verdoemenis is.
Het woord “oordeel” betekent slechts een beslissing, voor of tegen. Omdat er staat dat de mens slechts een keer sterft in deze wereld, kan daarom verondersteld worden dat er geen andere wereld is waarin hij de mogelijkheid zou hebben om te geloven, zoals in het geval van de zielen die tijdens de Zondvloed verloren gingen?
1 Petrus 3:18-22
(18) Ook Christus immers heeft, terwijl hij zelf rechtvaardig was geleden voor de zonden van onrechtvaardigen, voor eens en altijd, om u zo bij God te brengen. Naar het lichaam werd hij gedood, maar naar de geest tot leven gewekt.
(19) Hij is naar de geesten gegaan die gevangen zaten, om dit alles te verkondigen
(20) aan hen die ten tijde van Noah weigerden te gehoorzamen, toen God geduldig wachtte en de ark gebouwd werd. In de ark werden slechts enkelen mensen, acht in totaal, van de watervloed gered,
(21) en dat water is een voorafbeelding van het water van de doop, waardoor u nu wordt gered. De doop wast niet het vuil van uw lichaam, het is een vraag aan God om een zuiver geweten. Hierom kunt u vragen dankzij de opstanding van Jezus Christus,
(22) die de hemel is binnengegaan en nu aan Gods rechter hand zit, terwijl de engelen, machten en krachten aan hem onderworpen zijn.
Het feit dat de mens op deze aarde een maal sterft, betekent niet dat hij geen toekomstige mogelijkheden heeft om gered te worden. Niets in de Bijbel wijst op deze duivels notie van hopeloosheid.
Het heeft me altijd enorm verbaasd hoe mensen in een adem en kunnen getuigen dat ze geloven in deze leer en zeggen dat ze van hun naasten houden, terwijl ze echt niet alles doen wat ze kunnen om die naasten te redden. Sterker nog, ze doen praktisch niets: ze doen van alles; ze zoeken hun plezier, kijken TV, gaan uit, spenderen hun tijd aan een hoop dingen die veel minder waard zijn dan een enkele ziel, welke meer waard is dan de hele wereld en in ruil waarvoor niets gegeven kan worden.
Als ze de duivelse leer geloven die ze onderschrijven en als ze geloven dat het aan Christenen is om andere zielen te winnen, die alleen dit leven hebben om tot Christus te komen, dan zijn ze schuldig aan de grootst mogelijke misdaad die maar voor te stellen is. Hitler is er niks bij. Of ze geloven deze leer niet echt, maar gebruiken hem, hypocriet, voor hun eigen doeleinden, of ze houden niet van hun naasten als van zichzelf, dit in tegenstelling tot wat ze zeggen. Zo simpel is het. Als ze niet van hun naasten houden, zijn ze verdoemd. Willen ze graag dat die verdoemenis permanent is?
Als ik deze leer geloofde, dan zou ik geen TV moeten hebben, geen krant en ik zou geen enkel moment over moeten hebben voor iets anders als het niet net zo belangrijk is als het redden van een ziel die anders zal vergaan. Ik zou niet moeten trouwen en geen kinderen moeten krijgen. Ik zou geen huis moeten hebben, geen oprijlaan, niks wat veel tijd in beslag neemt of wat niet brood nodig is.
Als zielen alleen in dit leven gered konden worden, dan is iedereen die gelooft in deze leer verdoemd. Misschien is er ergens iemand die alles doet wat hij kan om zoveel mogelijk zielen te redden, och-arm! Wat als hij toch maar 20 minuten minder had geslapen iedere nacht? Zou hij dan misschien nog een ziel kunnen bevrijden van eeuwige marteling?
Ik zou me niet druk moeten maken om kleren, scheren, mooi maken, het bereiden van eten, mijn tanden poetsen, of zoveel andere dingen die we allemaal doen, behalve dan mezelf klaar maken voor het redden van zielen. Mijn activiteiten en aandacht, behalve als ze gaan over zielen redden, zouden tot het absolute minimum beperkt dienen te worden. Alleen, ik geloof deze leer niet.
Wat nou als hij zijn tijd niet had verspild aan dat ene kleine, onvruchtbare gesprekje wat hij met iemand had? Een ziel te weinig gered, is meer dan een zuiver geweten zou kunnen verdragen. “Als ik alleen maar….” zou een permanente kwelling voor hem zijn. Hij zou op een manier verdoemd zijn, waar niet vaak over nagedacht wordt. De leer is werkelijk waar belachelijk.
Als jij mij duivels noemt omdat ik tegen deze leer inga, omdat ik dit niet geloof, terwijl jijzelf niet handelt volgens je eigen geloof in deze leer, dan ben ik in de ogen van God meer gerechtvaardigd dan jij, die mij veroordeelt. Is dat niet interessant?
Nee mensen, dit leven, deze tijd, deze wereld is slechts een van de vele stadia in Gods proces om de mens naar Zijn evenbeeld te creëren. We hebben een geweldige God, veel geweldiger dan wij ons inbeelden in het smalle raamwerk van deze wereld.
“Zo zal hij in de eeuwen die komen, laten zien hoe overweldigend rijk Zijn genade is, hoe goed hij voor ons is door Christus Jezus” (Efeziërs 2:7).
Lees in onze sectie: De Verzoening van Alle Dingen.
Overweeg het alternatief van geloven in deze leer: als je de waarheid gelooft, zal je niet langer schuldig worden bevonden aan nalatigheid van de hoogte orde en hoeft je geen onmogelijke last te dragen.
|
|
|