Chinese – English – Dutch – French – Japanese – Spanish
Ah, die lang verwachte “gezegende kerstvakantie”! Een groot deel van de wereld kijkt uit naar dit moment, meer dan naar welk ander moment ook. De tijd van het jaar waarin familie en vrienden bij elkaar komen vanuit alle windstreken. Het is de tijd wanneer men de vinger op de knip laat vieren en er een sfeer van vrijgevigheid in de lucht hangt. Sommige werkgevers werken wat minder hard en zijn wat flexibeler naar hun medewerkers. Individuen en bedrijven geven aan goede doelen en aan de armen en mensen over het algemeen erkennen elkaar met begroetingen, cadeaus, kaartjes, telefoontjes, feestjes en diners.
Het is een van de weinige dagen van het jaar dat velen naar de kerk gaan, het is alleen geen gebeuren dat door God is ingesteld.
Wat een afgod is Kerstmis toch voor de wereld! Wat een heilige viering voor de heidenen! Wat een fascinerende, belangrijke viering voor de zogenaamde Christelijke wereld!
“Hoe kan je geen Kerstmis vieren als Christen? Geloof je dan niet in de geboorte van Christus? Wat kan er nou verkeerd zijn aan het vieren van de geboorte van de Verlosser? Als iets het waard is om te vieren of je aan te houden, is het dit dan niet? Waar zouden we zijn als Hij niet geboren was? Ben je nooit vervuld geweest door de kerstsfeer? Geloof je niet in geven?” Dit soort emotionele reacties hoort men ter verdediging van Kerstmis.
Kerstmis, al lijkt het prachtig, is slecht en destructief.
Kerstmis vieren al lijkt het een van de meest mooie, onzelfzuchtige, plezierige, onschuldige en zelfs goddelijke gebeurtenissen op aarde, in feite is het een van de meest kwaadaardige en destructieve. Het staat gelijk met perverse sexualiteit, oorlog, moord, pornografie en bijna, zo niet al het andere slechte wat je maar kan noemen. Ik zal je vertellen waarom, niet slechts op basis van een mening, maar met feiten en de waarheid zoals die blijkt uit onze dagelijkse realiteit. Ik spreek uit ervaring en op basis van de Bijbel waarin men denkt de bewijzen te vinden voor het deelnemen aan en begaan van deze aangename gruweldaad ten overstaan van God. Hij haat het met passie; Hij haat wat het met Zijn en alle andere mensen doet en Hij lijdt eronder.
Wist je dat de mens haat dat waar God van houdt en dat de mens houdt van dat wat God haat? Hoe kan het waar zijn dat ongelovigen van Kerstmis houden? Hoe kan waar zijn dat de hele wereld van Kerstmis houdt, terwijl zij in de macht ligt van het kwaad (I Johannes 5:19)? Wil je ontkennen dat Kerstmis niet hoog in aanzien staat?
“Maar Jezus zei tegen hen: u wilt bij de mensen altijd voor rechtvaardig doorgaan, maar God kent uw hart. Wat bij de mensen in hoog aanzien staat, is een gruwel in de ogen van God” (Lucas 16:16).
Kerstmis vindt niet haar oorsprong in het vroege Christendom.
Deze vieringwas niet iets dat van oorsprong puur, goed en heilig was, wat vervolgens door de wereld verdraaid en heidens is gemaakt, waar dingen aan toegevoegd en vanaf gehaald zijn en wat vercommercialiseerd is. Nee, vanaf het aller eerste begin was dit een heidense viering, verafgodend, bijgelovig en ronduit kwaadaardig. Zogenaamde Christenen hebben het gebeuren omarmd en voor hun eigen plezier aangepast met als excuus en rationalisering op die manier heidenen tot het Christendom te brengen en politieke macht te versterken.
Het woord “Kerstmis” komt uit de Rooms Katholieke kerk…. “Mis van Christus” of “Christ-mis”. Het centrale idee of thema van de mis is te zien in het ritueel waarbij de priester de hostie en wijn neemt en deze verandert in het lichaam en het bloed van de Heer Jezus Christus door vijf magische woorden uit te spreken, een zogenaamd wonder wat men transsubstantiatie noemt. Men veronderstelt Jezus Christus te offeren aan God voor de zonden van de kerkgemeenteleden en anderen die genoemd worden als begunstigden in die bepaalde mis. Alle deelnemers in de dienst die daarvoor in aanmerking komen en die willen, gaan naar voren en ontvangen het “lichaam en bloed” van Christus. Iedere zondag over de hele wereld wordt zo’n mis gehouden en op vele andere dagen. Op vele plekken dagelijks of zelfs meer dan een keer per dag. In deze mis kruisigen ze feitelijk de Heer steeds weer opnieuw. Het hele gebeuren is godslasterend.
Verschillende encyclopedieën, waaronder zowel de Katholieke Encyclopedie als de Encyclopedie Britannica verklaren dat de oorsprong van Kerstmis helemaal niet in het vroege Christendom ligt. Nee, ze stamt nergens af van het echte Christendom, ongeacht welk moment. Blijkbaar is het evenement als “Christelijk” feest aangenomen rond de vierde eeuw na Christus, waarbij de hoofdbestanddelen rechtstreeks overgenomen zijn van heidense gewoonten en tradities die terug te leiden zijn tot 3,000 voor Christus in Egypte, ter ere van Osiris en Isis, twee heidense godheden. Het is niet mijn intentie om dit tot in detail uiteen te zetten, want een oprechte zoeker kan dit zelf vinden door verschillende bronnen te raadplegen. Het internet staat vol met goede informatie. Die informatie is niet essentieel om de kern van deze zaak en de waarheid ervan te begrijpen. Daarvoor volstaan de Heer en de Bijbel perfect.
Onze redding komt wanneer we ons identificeren met Zijn dood.
De eerste vragen die iemand die in Christus geloof zich zou moeten stellen zijn: 1) “Waarom wordt het gevierd?” en 2) “Wil God dat we dit doen?” Nergens in de Bijbel is ook maar ergens een indicatie te vinden dat Hij dit wil en er zijn genoeg indicaties dat Hij het niet wil. Er waren plechtige feesten (let wel, plechtige feesten) opgedragen en ingesteld door God voor de Joden om zich aan te houden. Deze feesten zijn een representatie van de Heer Zijn dood (het Joods Paasfeest), Zijn gift waar Hij Zijn Geest aan ons geeft zodat wij in Hem kunnen leven en Hij in ons (Pinksteren) en van Zijn leven hier op aarde met ons, in volheid, eenheid en rust in Hem (het Loofhuttenfeest). (Sommige zeggen dat dit derde feest “Zijn wederkomst” representeert).
Geen van deze feesten vertegenwoordigt Zijn fysieke geboorte. Sterker nog, op de dag van Zijn geboorte was er geen enkele publieke bekendmaking. Het werd slechts aan een paar herders en vreemden verteld. Waarom werd het niet aan het grote publiek bekend gemaakt? Waarom niet op zijn minst aan alle vrienden en familie? Waarom niet aan de “kerk,” alle gelovigen, de Sanhedrin, de Hoge Priester? Ik zal je vertellen waarom niet. God maakte het in zijn geheel niet erg bekend. Het was namelijk niet de geboorte van de Heer in het vlees die belangrijk was, maar Zijn dood en de redding die Hij daarmee zou bewerkstelligen voor de hele schepping door die dood en de daarop volgende wederopstanding. Het was zijn wedergeboorte in onsterfelijkheid die er echt toe deed voor ons. Dit is wat er vanaf het begin geprofeteerd is over Hem:
“Daarom zegt Christus bij zijn komst in de wereld: Offers en gaven hebt U niet verlangd, maar U hebt mij een lichaam gegeven… op grond van die wil zijn wij voor eens en altijd geheiligd, door het offer van het lichaam van Jezus Christus.” (Hebreeën 10:5-10).
Onze verlossing komt niet door ons te identificeren met Zijn geboorte, maar met Zijn dood, waar de kracht van Zijn wederopstanding ons optilt te leven zoals Hij is:
“Ik zelf leef niet meer maar Christus leeft in mij. Mijn leven hier op aarde leef ik in het geloof in de Zoon van God die mij heeft liefgehad en zich voor mij heeft prijsgegeven” (Galaten 2:20).
Viering van Zijn fysieke geboorte is nooit de bedoeling geweest.
Verjaardagsvieringen worden in de Bijbel alleen genoemd in relatie tot verjaardagen van ongelovigen, zoals die van Herodus (wat trouwens het leven van een gelovige heeft gekost – Johannes). God laat nergens weten dat gelovigen ook maar ooit hun verjaardag vierden. Waarom niet? Omdat dit niet belangrijk is. Heksen beschouwen verjaardagen als zeer belangrijk. Wedergeboren Christenen weten dat hoewel God de bron is van al het leven, ons vleselijke leven in vijandschap leeft met ons spirituele leven totdat alles is verenigd, en dan zal het spirituele lichaam onvergankelijk worden gemaakt. Het fysieke zal terugkeren tot het stof waarvandaan het kwam:
“Wanneer het stof terugkeert naar de aarde, weer wordt zoals het was, wanneer de adem van het leven weer naar God gaat, die het leven heeft gegeven” (Prediker 12:7).
In Prediker wordt gezegd dat de dag van iemands dood beter is dan de dag van zijn geboorte (7:1).
En hoe zit het met de datum… 25 december? iedere geloofwaardige historicus en Bijbelgeleerde zal je vertellen dat Jezus niet op die dag geboren is. Maar 25 december was de dag van het heidens feest voor de geboorte van de zonnegod. Niemand (die ik ken) weet wanneer Jezus geboren is. Ze weten wel wanneer hij gestorven is… op Pinksteren, volgens het door God opgedragen feest, wat door vele getuigen wordt bevestigd. Waarom is de fysieke geboortedag van de Heer niet vermeld? God heeft dit verborgen, zoals Hij dat ook heeft gedaan heeft met het lichaam van Mozes, omdat het niet belangrijk is. Het vieren van Zijn fysieke geboorte was niet de bedoeling. Zegt dat niet alles?
Niets betreft Christus zouden ooit doordrenkt mogen worden met fabels en leugens.
En wat dacht je van alle rompslomp… de heilige hulstkroon, de maretak, de houtblokken, de boom? Die zijn allemaal heidens. De maretak bijvoorbeeld staat voor vruchtbaarheid. Waarom kussen mensen eronder? De oorsprong van deze dingen is makkelijk te vinden met een beetje research en onderscheidingsvermogen.
En hoe zit het met de Kerstman? Tradities en theorieën over de oorsprong verschillen, maar sta er eens bij stil, lijken heiligen op elfjes? Zijn ze modder vet? Hebben ze magische krachten? (ik zeg niet “miraculeus” want daar zit een verschil in). Roken ze? Zo ja, dan zijn het geen waardige voorbeelden die de Heer mogen vertegenwoordigen in wat velen als het grootste feest ter ere van Hem beschouwen. En vliegen heiligen heimelijk rond om overvloedige cadeaus af te leveren?
Misschien zeg je dat je niet echt in de Kerstman gelooft. Prima. Misschien denk je dat dit soort fantasieën onschuldig en ongevaarlijk zijn. Ze zijn geen van beide. Een heilige is iemand in wie de Heer Jezus Christus woont. Een heilige is niet een of andere elfje noch is het een sprookje. Hij of zij is een kind van God. De dingen van Christus zouden nooit doordrenkt mogen worden met fabels of leugens.
God haat vermenging en compromis.
En waarom zou je liegen tegen je kinderen, hen leren dat er zogenaamd goede dingen komen van zoiets als dit, wat antichrist is in haar totale karakter, een mix van tovenarij (hoe aardig ook), een geest (historisch gezien een openhaard geest in de heidense mythologie) een geest die zich heeft overgegeven aan vleselijke lusten en ondeugden? Waarom zouden jouw kinderen je ooit nog in iets vertrouwen als je zo in staat bent om, als zogenaamde gelover in de waarheid, dit soort “kleine witte leugentjes” te vertellen? Spreken ouders zichzelf niet tegen en zijn ze niet hypocriet als ze hun kinderen leren niet te liegen, terwijl ze zelf wel tegen hun kinderen liegen? Ach, zeg je, het is niet zo serieus? Onze leugens hebben het leven van de Heer gekost en wij spelen ermee onder het mom van een grap? Het is net zo kwalijk om waarheid met leugens te mengen als het is om vergif door lekker eten te gooien.
God haat compromis.
Sta er eens bij stil dat Jezus heeft gezegd dat Hij ons liever koud of warm heeft; dat als we lauwwarm zijn, Hij ons uit Zijn mond zal spuwen (Openbaringen 3:16).
Bedenkt dat Hij zei, “Wie niet met mij is, is tegen mij” (Mattheüs 12:30).
Bedenk dat in de dagen van Noah en de zondvloed, God al het vlees heeft vernietigd omdat gelovigen zich ingelaten hadden met ongelovigen en met hen trouwden en kinderen kregen (Genesis 6).
Bedenk dat toen Salomo heidense vrouwen huwde (vermengen), Gods waarschuwing negerend, ondanks zijn wijsheid, die de wijsheid van wie dan ook oversteeg, hij door zijn vrouwen verleid werd heidense goden te aanbidden.
Bedenk dat Aärons zonen, Nadab en Abihu, aan God offerden wat God niet verlangd of voorgeschreven had en onmiddellijk werden gedood.
Bedenk dat Samson, door zich te vermengen met Delila, zijn ogen en zijn vrijheid verloor, en dat ondanks de grote zegen van God die op zijn leven rustte.
Maar is het dan niet Bijbels om te geven? Niet zoals ze dat met Kerstmis doen!
Bedenk dat toen Israel een compromis sloot tijdens het vernietigen van alle inwoners van Canaän, degenen die overbleven enorme doornen in hun zij werden.
Bedenk dat ook al was Jonathan Davids vriend, hij bij zijn vader Saul bleef die Davids vijand was, en dat hij vervolgens op het slagveld met zijn vader omkwam.
God haat vermenging omdat het dodelijk is. “Maar wie twijfelt of hij alles mag eten, is op het moment dat hij alles eet al veroordeeld”, zegt Paul (Romeinen 14:23).
Hoe zit het dan met geven? Is het niet goed om te geven? Natuurlijk wel, en niet alleen goed, maar het is het leven zelf. Maar weet je dan niet dat Kerstmis gaat over krijgen en niet over geven? Heidenen vierden hun godheden niet uit vroomheid maar uit egoïsme, om zo hun goden te bedaren, tot gunsten uit te lokken en om zichzelf onder te dompelen in vleselijke genoegens. Wat voor onbaatzuchtig geven zit er in een aanpak als “Als je een braaf jongetje bent, Sjonnie, dan krijg je een computer met Kerstmis”? Wat is er mis met goed doen om goed te doen? En als er cadeautjes aan de armen gegeven wordt, zijn de armen dan alleen maar arm rond Kerstmis? Je nodig een zwerver uit omdat het Kerstmis is, en de rest van het jaar moet hij zich met minder of zelfs niks redden omdat het geen Kerstmis meer is? Heeft de geboorte van de Verlosser alleen waarde op die ene dag van het jaar?
Kerstmis is één grote hypocriete kwelling, een egoïstische, vervloekte vervanging van dat wat goed en waar is.
Is het dan niet Bijbels om te geven? Niet zoals we dat met Kerstmis doen! Velen denken dat het een tijd is om te geven, omdat de wijze mannen met hun giften naar de Heer kwamen. Laten we daar eens nauwkeurig naar kijken. Ten eerste werden cadeaus gegeven, niet uitgewisseld. Ten tweede, alleen het heilige Kind ontving cadeaus, niemand anders. Ten derde, niet iedereen gaf…. Alleen diegenen die de geboorte van een Koning kwamen eren, en niet zomaar een koning maar Een waarover geprofeteerd was en waarvan gesproken werd in de sterren! De herders brachten geen cadeaus, het werd ook niet van ze verwacht, en ze ontvingen geen cadeaus… behalve het grootste cadeau dat er bestaat.
Veelvraat en dronkenmanschap kunnen hun lol op tijdens Kerstmis.
Vertel me eens, wat hebben je cadeaus… speelgoed, sierraden, literatuur, luxe artikelen en spelletjes te maken met de Heer Jezus Christus? Aan wie geeft je ze? Aan degenen die wat voor je betekenen? Is dat onbaatzuchtig? Hoe lang zou je geven als diegenen niks terug zouden geven? Gaat Kerstmis echt over geven of gaat het over afkopen, sussen van gewetens, winst, beloning, verplichting, gewoonte, traditie, voorkomen, vriendjespolitiek en sociale contacten?
En wat dacht je van de vercommercialisering van Kerstmis? Hoe komt het dat de last van leningen scherp gevoeld wordt net na Kerstmis? Hoe komt het dat het voor veel bedrijven erop of eronder is, afhankelijk van hoe ze het doen tijdens Kerstmis?
Overvloedig alcohol drinken is een belangrijk onderdeel van Kerstmis. Dat is in ieder geval hoe het ging tijdens onze Katholieke vieringen. Wat kon ik die hoge noten halen in het koor tijdens de middernacht mis met wat alcohol op! We deden toch niks dan lof zingen in aanbidding tot God! En overduidelijk zijn het niet alleen de Katholieken die graag drinken met Kerstmis.
Een overvloed aan alcohol is dodelijk. Velen die vaderloos, kinderloos, zonder wederhelft en zonder vriend zijn dankzij deze populaire viering van Diegene Die ons leven kwam geven zodat wij het in alle volheid kunnen leven!
Kijk niet naar de heiden, kijk naar de Hemel in plaats van naar de aarde voor al wat je nodig hebt.
De meeste veronderstelde gelovigen willen het niet inzien, noch willen ze het toegeven, maar de Bijbel ziet de dronkaard en de veelvraat als een en dezelfde. Er zijn er velen die te veel eten met Kerstmis en vervolgens neerkijken op degenen die te veel drinken. Volgens God zijn ze echter even schuldig. Grote nadruk ligt er op het voorbereiden van het eten, vooral bij sommige etnische groepen, waarvan de mijne er een is. Ik zal niks zeggen over een feest en goed en rijkelijk eten, wat ik wel zeg, is dat veelvraat net als dronkenmanschap hoogtij viert tijdens Kerstmis. Waarom? Omdat het geen viering is van de Geest, zoals men pretendeert, maar van het vlees.
Je vraagt “waarom kunnen we Kerstmis dan niet vieren om de juiste redenen, zonder alle heidense gewoontes en tradities?” Daarop zeg ik: “Waarom zou je als gelovige een heidens feest willen vieren? Heb je geen betere dingen te doen als Christen? Heeft God je spiritueel zo leeg achtergelaten dat je je wanhopig moet storten in de lustvolle bedenksels van degenen die Hem niet liefhebben en er niks om geven Hem te kennen en te dienen? Heb je de goedheid van God dan nooit ervaren? Als dat het geval is, dan moet je naar Hem kijken en niet naar de heiden, kijk naar de Geest en niet naar het vlees, kijk naar de Hemel en niet naar de aarde voor al wat je nodig hebt.”
Wat zegt God over Kerstmis?
“Zorg er dan voor dat die volken die voor u uitgeroeid zijn, niet alsnog uw ondergang worden. Weest niet nieuwsgierig naar hun goden en vraag u niet af hoe hebben die volken hun goden vereerd? Zo willen wij het ook doen!! Nee de Heer uw God verbiedt u dat. Want zij hebben voor hun goden alles gedaan wat de Heer verafschuwd; ze hebben zelfs hun zonen en dochters als offer voor hen verbrand” (Deuteronomium 12:30-32).
“Wat wil ik met dit alles zeggen? … dat de heidenen aan demonen offeren en niet aan God, en Ik wil niet dat u één wordt met demonen. U kunt niet drinken uit de beker van de Heer en ook uit die van demonen. U kunt niet deelnemen aan de maaltijd van de Heer en ook aan die van demonen. Of willen we de Heer tergen? Zijn we soms sterker dan Hij?” (1 Korintiërs 10:20-22).
De woede van God rust op iedereen die Kerstmis viert.
Mozes schreef:
“Zeg tegen de Israëlieten, Ik ben de Heer jullie God. Volg niet de levenswijze van de Egyptenaren, bij wie je gewoond hebt, noch de levenswijze van de Kanaänieten, naar wie ik je breng. Leef niet volgens hun bepalingen, maar volgens Mijn regels, hou je aan Mijn bepalingen en leef ze na. Ik ben de Heer jullie God” (Levieten 18:2-3).
Ik heb immens lijden gezien onder degenen die de Naam Christus noemen omdat ze Kerstmis vieren. De Heer heeft mijn ogen geopend voor het feit dat zelfs de fysieke objecten die iemand in zijn bezit heeft rondom dat feestelijke seizoen even als met Halloween en Valentijnsdag de woede van God aantrekken zoals een krachtige magneet ijzer aantrekt. Dit klinkt misschien bijgelovig, en er is inderdaad veel meer bijgeloof onder gelovigen en zogenaamde gelovigen, wat ik allemaal betreur, maar ik heb het hier niet over bijgeloof.
Gebood Jacob, uit angst voor Esau, zijn familie niet al hun goden weg te doen, toen ze richting het land van vader trokken waar Esau was? Is de kinderen van Israel niet keer op keer verteld hun goden te vernietigen, objecten waarvan ze dachten dat die heel onschuldig waren?
Nee, de woede van God rust op iedereen die Kerstmis viert, op degenen die Zijn Naam noemt, of ze nu van Hem zijn of niet, en bovenal op degenen die van Hem zijn. “Hij die meer licht bezit, van hem wordt meer verwacht.”
In Openbaringen hoofdstuk 17 en 18, lezen we over het grote Babylon, moeder van alle hoeren. Deze hoer staat voor valse religie, waarvandaan de heidense oorsprong van Kerstmis komt. Dit is wat God te zeggen heeft over valse religie tegen Zijn volk:
“Toen hoorde ik een andere stem uit de Hemel zeggen: ga weg uit die stad, mijn volk, zodat je geen deel hebt aan haar zonden en aan de plagen die haar zullen treffen. Want haar zonden reiken tot aan de hemel en God zal haar onrecht vergelden” (Openbaringen 18:4-5).
“Gevallen, gevallen is Babylon, die grote stad! Ze is een woonplaats voor demonen geworden, ze biedt onderdag aan elke onreine geest, elke onreine vogel en elk onrein, afschuwelijk dier. Alle volken hebben door haar ontucht de wijn van haar wellust gedronken, de koningen op aarde hebben ontucht met haar gepleegd en de handelaars op aarde zijn van haar overvloedige weelde rijk geworden” (Openbaringen 18:2-3).
De kerstsfeer is een dwalend geest, die velen vernietigt.
Er is inderdaad een kerstsfeer, ik herinner mij deze nog goed, zelfs na meer dan twee decennia onthouding. Wat een heerlijk gevoel overkomt je als je in de “kerstsfeer” komt! Inderdaad, je voelt vrede, blijdschap, goede wil naar je medemens, maar slechts voor dat kortstondige moment.
Die gevoelens echter, zijn een vervalsing van het echte; dat kan je alleen weten door het echte te ervaren. Mensen, deze gevoelens zijn niks anders dan die van een verleidende demon. Kijk naar alle de dingen waar de mensen toe in staat zijn tijdens Kerstmis, in die kerstsfeer. Zegt je dat niet alles wat je moet weten?
Kan je in de Geest van God zijn en tegelijk van dingen genieten waar miljoenen mensen van genieten? Zou je niet liever de werkelijke essentie ervaren iedere dag van het jaar? Je kunt het niet alle twee hebben.
Het was niet makkelijk voor me ervan af te komen, zeker niet ermee opgegroeid zijnde vanaf de wieg, al mijn familie, vrienden, kennissen vieren het en genieten ervan zoals ik dat ook ooit deed. Het is een aantrekkelijke en plezierige sfeer maar zij is van korte duur en laat iedereen leeg achter.
Kerstmis belooft meer te zijn, maar laat mensen leger achter dan welk ander feest dat ik ken. De meeste feesten hebben geen pretenties, hebben geen sferen, geen demonen….. ze zijn wat ze zijn. Ze refereren niet naar God noch pretenderen ze Hem te aanbidden en beloven daarom niet zoveel. Waar weinig wordt beloofd, wordt weinig verwacht. Maar de kerstsfeer is een dwalende geest, die valse beloften maakt, goedheid veinst, en daarmee velen vernietigt.
Als mensen mij ‘vrolijk kerstfeest’ toewensen denk ik bij mezelf dat ik het mijn ergste vijand nog niet zou toewensen, zo’n verraderlijk en gemeen geest is het, net als alcohol, wat na het eerste plezier van drinken, leidt tot overdaad en ziek zijn in de ochtend, soms zo ziek dat je zou wensen dat je dood was. Misschien zeg je dat je niet aan die overdaad meedoet of aan de heidense gebruiken, maar bedenkt dan dat deze kerstgeest, die iedereen die kerst viert ervaart, deze kwade dingen toestaat en ertoe aanspoort.
Waarom zoveel verdriet rondom Kerstmis? Waarom zijn eenzaamheid en armoede juist dan zo voelbaar? Waarom zijn spijt en onplezierige gedachten en depressie zo sterk rond die tijd? Waarom nemen zelfmoord en opnames in het ziekenhuis en andere onplezierigheden toe?
Wel hierom: Kerstmis belooft geluk en welzijn voor iedereen. Het suggereert dat we het hoe dan ook leuk moeten hebben, ongeacht wie, wat, hoe of waar we zijn. Er komen zoveel teleurstellingen voort uit de pogingen van mensen er het beste van te maken. Vrienden of familieleden kunnen niet komen, iemand heeft geen kaartje gestuurd of het kaartje was niet zo mooi, ten minste niet zo mooi als w at ze naar iemand anders gestuurd hebben die je kent; iemand is vergeten te bellen of had niks te zeggen of bood je niks aan.
Leven voor dit leven brengt dood en zaaien in de Geest vindt leven.
Kerstmis is de ergste tijd om iemand te verliezen. Want je verliest meer dan op welk ander moment van het jaar. Niet waar? Allemaal alleen maar omdat Kerstmis de verplichting schept dat je plezier moet maken en het naar je zin moet hebben en dat kan je niet doen als een van je kinderen net gehoord heeft kanker in het laatste stadium te hebben, of als iemand die je na staat zijn baan heeft verloren, of als je midden in een scheiding ligt of een deurwaarde achter je aanzit.
Is God zomisleidend, zo gemeen om Zijn mensen hierin te verstrikken? Als Kerstmis een zegen van Hem zou zijn, zou er geen lijden en verdriet aan vast zitten:
“Alleen de zegen van de Heer maakt rijk, zwoegen voegt daar niets aan toe” (Spreuken 10:22).
Maar Kerstmis is niet van God; het is van de mens. Dus jij zegt dat het van Hem is, maar dat de mens het verpest heeft? Nee, Kerstmis komt helemaal niet van God, daarom is het niet mogelijk om er echte, ware vervulling in te vinden en dat zal ook nooit lukken. Het staat er scherp mee contrast; je hebt zieke of stervende kinderen, zware schulden, scheidingen en deurwaarden aan je deur.
Geluk en vervulling zijn niet gebonden aan tijd, ruimte en omstandigheden, noch kunnen ze dat zijn en geluk is sowieso niet de issue, in tegenstelling tot wat de wereld denkt en waar ze zo naar verlangt. “Als je maar gelukkig bent, dat is het enige dat telt,” zegt men. Dat is een leugen. Als geluk alles is wat telde, dan zou Jezus het kruis niet hebben hoeven ondergaan. Omdat Petrus probeerde “positief te denken” zei Jezus tegen hem:
“Ga terug, achter mij Satan! Je zou me nog van de goede weg afbrengen. Je denkt niet aan wat God wil maar alleen aan wat de mensen willen” (Mattheüs 16:21-28).
Het klopt, degenen die voor dit leven leven, die aan hun leven vasthouden en ervan genieten, alles waar Kerstmis om draait, plukken de dood, en degenen die in de Geest zaaien, hun leven verliezen voor de Heer, vinden leven. Realiteit is het tegenovergestelde van de manier waarop de wereld denkt en de dingen ziet.
“Het is beter dat je naar een huis vol rouw gaat dan naar een huis vol feestrumoer, want in een huis vol rouw eindigt iedereen. Dat neemt ieder mens zijn leven lang ter harte” (Prediker 7:2).
Laat me hier een ogenblik stoppen en beschrijven wat Bijbelse Christenen zijn: Het zijn diegene die een directe afspraak met God hebben, op zijn minst berouw hebben ervaren, als ze Zijn Heilige Geest nog niet ontvangen hebben, en de Heer Jezus Christus openlijk naar anderen als Heer erkennen zonder schaamte of terughoudendheid, naar Hem kijkend en naar niks anders voor vervulling, een interesse in en liefde voor de Bijbel hebben, de Schrift als voedsel beschouwen, Zijn stem horen in vele aangelegenheden (Zijn schapen horen Zijn stem), en iedere prijs betalen die er van hen gevraagd wordt om met God te lopen, niet op een religieuze manier maar realistisch, niet theoretisch maar praktisch, niet in woord maar in daad, niet omdat het verplicht is maar omdat ze het graag willen.
Mijn viering van de geboorte van de Verlosser zit van binnen, Hij herboren in mij en ik in Hem.
Je vraagt:als Christenen geen Kerstmis vieren of Pasen (lees: duivelse leer: Pasen) noch met de wereld mee feesten, wat doen ze dan voor hun plezier? Ik vraag je dan, waarom zou plezier een issue moeten zijn?
Er wordt gezegd dat het maar saai wordt als er alleen gewerkt wordt en er nooit plezier wordt gemaakt. Dat kan wel zijn, maar ik heb het tegenovergestelde veel vaker zien gebeuren. Ik zie de saaiste van de saaiste op straat en in parkeergarages hangen, Red Bull drinkend, rokend, troep achterlatend, allemaal kleden ze zich hetzelfde en doen ze hetzelfde, ze hebben niks te doen….. zijn leeg, lusteloos, ellendig, in de war, en toch altijd maar cool moeten doen, alsof ze het perfect voor elkaar hebben. Ik zie ze in de speelkamers thuis, feestjes vierend, videospelletjes spelend en tv kijkend. Velen gebruiken drugs. Het is moeilijk om een fatsoenlijk gesprek met ze te voeren.
Daarentegen heb ik de eer en het genoegen om met jonge mensen om te gaan die hard werken, weinig tijd nemen om plezier te maken, ze zijn vol leven, hebben inhoud, je kan een goed gesprek met ze voeren, ze denken na over wat ze zeggen, zijn nuchter, niet op een depressieve maar op een aangename manier. Bij hen zie ik een doel, nut, volwassenheid, eerlijkheid, respect voor anderen, veiligheid, hoop, alle dingen die missen in de levens van degenen die plezier maken.
Desalniettemin zit het ‘m niet in of je de hele tijd werkt of niet, maar in de gratie van God, die maar aan weinigen wordt gegeven. Is plezier maken de issue? Nee.
Mijn plezier en vervulling als Christen zit in het doen van de wil van de Heer. Als ik dat niet doe, doe ik mezelf tekort. Ik hoef geen jaar te wachten om Zijn verjaardag te kunnen vieren, noch ben ik beperkt tot één dag per jaar. Mijn viering van de geboorte van mijn Verlosser zit bij mij van binnen, waar Hij is wedergeboren in mij en ik in Hem.
En niet alleen de viering van Zijn geboorte zit van binnen, maar Hij Zelf zit van binnen. Wat is groter, de viering van iets, of van dat wat gevierd wordt. Kan er ook maar iets groters gevierd worden dan God Zelf? Kan iemand meer echte troost, vrede, vreugde of vervulling geven dan Degene Die alle dingen gecreëerd heeft? Zoals Jezus van zichzelf zegt, “… maar Ik ben gekomen om hun het leven te geven in al zijn volheid”. Hij was niet aan het liegen en nam dat niet met een korreltje zout toen Hij deze en vele andere dingen sprak. Hij maakt waar wat Hij belooft. Als je echt in Hem gelooft Die de Waarheid is, zul je vervuld worden en niks meer nodig hebben uit deze wereld die zo op zoek is naar plezier.
God bevrijd diegenen die Uw wil willen doen van Kerstmis.
Denk alsjeblieft niet dat ik je veroordeel of kritiek op je heb of teleurgesteld in je ben als ik zie dat je Kerstmis viert, of als je probeert het niet te vieren, maar faalt. Ik weet hoe moeilijk het kan zijn; ik ben daar ook doorheen gegaan. Ben gewoon eerlijk en blijf doorgaan. Kijk naar God om je te geven wat je nodig hebt om Zijn wil te doen. De beloning komt; Hij is trouw.
Zoek je meer journalistieke, gedetailleerde informatie over Kerstmis, ga dan het internet op. De informatie is er. Een heel goed boek over heidense traditie en aanbidding, gebaseerd op feiten en veel research is Two Babylons (Twee Babylons) van Alexander Hislop.
God geef gratie voor bevrijding van de geest van Kerstmis aan iedereen die Uw wil wenst te doen.
Victor Hafichuk
Meer over Kerstmis:
Ja, het is volkomen waar en ik onderwerp u de historische feiten, als een kwestie van bewijs, verzameld door verantwoordelijke, goed opgeleide en goddelijke mannen, om het te bewijzen. Veel mensen hebben de prijs betaald om deze kennis voort te brengen, zodat we zijn toorn bespaard kunnen blijven.